آی آدما چه می کنید؟

این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید ندا ها را صدا

آی آدما چه می کنید؟

این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید ندا ها را صدا

همه هستی در درون شماست

کودکی و جوانی به مفهوم کامل نبودن نیست . واقعیت این است که انسانها در همۀ لحظه های زندگی خود کامل و تمام عیارند .

اگر به خاطر حرف دیگران از دنبال کردن اهداف خود عقب نشینی می کنید ، گویی به طور ضمنی به آنها
 می گویید :  برای من نظر شما دربارۀ زندگی از نظر خودم مهمتر است . من برای جلب رضایت شما می کوشم تا آنچه از دستم بر آید انجام دهم . "

آیا تاکنون به این نکته توجه کرده اید که بحث و جدل با کسی که همیشه خود را ذیحق نمی داند و در کمال شجاعت به گناه و اشتباه خود اعتراف می کند ، چقدر دشوار است.

زندگی ما ، حاصل نگرش وطرز تلقی مااز هستی است . ما آزادانه و بدون محدودیت ، فکر و باور خود را
 بر می گزینیم .

چرا از آنچه تجربه نکرده ایم ، بگریزیم . بیاییم به تجربۀ آنچه نکرده ایم بپردازیم .

در عرصۀ گیتی بد وجود ندارد ، مگر اینکه شما چیزی را بد بدانید.

جسم گاراژی است که شما روح خود را در آن پارک کرده اید.

اگر اعتماد به نفس را می خواهید . اما به طور معمول از داشتن ان بی بهره اید ، همین امروز فقط برای یک بار کاری کنید که در این جهان مادی خود را دارای اعتماد به نفس حس کنید.

هر چه شما را از رشد و بالندگی باز دارد ، ارزش حمایت را ندارد .

اعتبار و خوشنامی از دریچه چشم دیگران معنا می شود ؛ کنترل آن در دست شما نیست . تنها چیزی که عنان اختیارش را در دست دارید ، شخصیت شماست

برای بازگشت به دوران شادمانۀ کودکی هرگز دیر نیست .

نقطه نظرهای شما چه اهمیتی دارد ؟ عمل شماست که می تواند تغییرات شگرفی را در جهان به وجود آورد.

اعتقاد من در شفقت و همبستگی در این عبارت خلاصه می شود :  اگر به کسی یک ماهی بدهید ، شکم او را سیر کرده اید ، و اگر ماهیگیری به او بیاموزید ، غذای همۀ عمرش را فراهم آورده اید.

ذهن متمرکزی که به راه راست هدایت شود ، از چنان نیرویی بهره مند است که می تواند هر خواسته ای را بر آورده کند.

شماری از مردم کنج عافیت را بر می گزینند و با سیمایی حق به جانب و فیلسوفانه به خرده گیری از مردان اهل عمل می پردازد و عملکردشان را به سخره می گیرند . شک نیست که خرده گیری و نقادی در گوشه امن و راحت آسان است ، در صورتی که عمل ، مستلزم تلاش ، جسارت ، بی پروایی و تحول است .

آنگاه که شکوه و عظمت خود را دریابید ، از توانایی فوق العاده ای در خلاقیت بهره مند می شوید.

بزرگترین جلوۀ جهل و نادانی انسان ، نپذیرفتن دانسته های دیگران درباره چیزی است که خود سررشته از آن ندارد .

اگر با این بهانه که مدتی به کاری مشغول بوده و به این کار عادت کرده اید ، موقعیت اجتماعی خود را تغییر ندهید ،

از نگون بختی خود حراست کرده اید .

همین که خود را از دلبستگی به مال و منال دنیا برهانید ، از زیر سلطۀ آنها آزاد خواهید شد .

راهی به سوی روشن بینی و اشراق وجود ندارد ، روشن بینی و اشراق خود راه است نه هدف .

این است اصل زندگی کردن و نه در جست و جوی آن بودن . 
     
منبع : همه هستی درون شماست
نوشته : وین دایر

نظرات 3 + ارسال نظر

سلام مهدی جان
خسته نباشی
خیلی جالب بود
کلا از مطالب وبلاگت خوشم اومد
دستت درد نکنه
به من هم سر بزن خوشحال میشوم
ممنون
تا بعد...

سلام
کار نوشتت درسته بجز این
جمله اول همچین درست نمیزنه یعنی
به نظرم باید برعکس باشه
مرسی

شهاب 1384/10/10 ساعت 14:59 http://binafasi.blogsky.com

هر انسان دنیایی بزرگ است اما انگار کسی نمی تونه و نمی خواد بفهمه! باهات موافقم!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد