من هم یک آسمانی هستم اما اسیر خاک

آسمان آبی است ،  پاکی و صداقت اش زیباست .

می شود از دستان نیلوفر ، پلی برای رسیدن به آسمان ساخت .

می شود از دنیا گذشت و آن را به حلقه فنا آویزان کرد .

می توان از نیستی به بودن ، و از ظلمت به روشنایی رسید .

می توان دلی لبریز از صداقت داشت و بر چشم آهوان بوسه زد.

می توان از هفت آسمان ، که بر بام هستی بنا گردیده بالا رفت .

می توان به اوج رسید ... به  کمال عبودیت .

می توان او را دید …

من هم یک آسمانی هستم اما اسیر خاک .  می خواهم پرواز کنم ...

روح آسمانیم در جسم خاکی حقیر نمی گنجد .  می خواهم رها شوم ...

پلاکانی از آسمان برایم گسترده شده  و من پله پله رو به آسمان خدا پیش می روم .

منبع:http://pesar368.persianblog.com