آی آدما چه می کنید؟

این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید ندا ها را صدا

آی آدما چه می کنید؟

این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید ندا ها را صدا

نامه های عاشقانه یک پیامبر

 کتاب ( نامه های عاشقانه یک پیامبر ) مجموعه ای از نامه های خلیل جبران به ماری هکسل است که در تمام لحظه های خلق کتاب پیامبر الهام بخش و مشاور جبران بوده است .

به این فکر می کنم که خوندن این نامه خالی از لطف نیست...

برای زیستن شهامت لازم است . یک دانه نترکیده دارای همان ویژگیهایی است که جوانه به هنگام شکستن پوسته اش دارد .با این وجود تنها آنی که پوسته اش را می شکند ؛ می تواند خود را به درون ماجرای زندگی پرتاب کند.

این ماجرا جسارتی یگانه را می طلبد؛کشف آنکه انسان نمی تواند با تجربه های دیگران بزید؛و میل آنکه دل به دریا بسپارد. برای آن که پیشاپیش بداند چه روی خواهد داد؛ نمی تواند دیدگان دیگری و گوشهای دیگری را وام بگیرد.هر موجودی با موجود دیگر متفاوت است.

این آرزویی است که من دارم آرزو دارم قلبی گشوده برای دریافت داشته باشم؛که از گذاردن بازویم به دور شانه های کسی نترسم؛ مباداپاره شود.که از انجام دادن کاری که هیچ کس پیش از آن انجام نداده است نترسم؛ مبادا آسیب ببینم.بگذار امروز احمق باشم چون امروز صبح حماقت همه آن چیزی است که برای بخشیدن دارم.می توانم به این خاطر نکوهیده شوم .اما مهم نیست .فردا که می داند؛ شاید کمتر احمق باشم.

وقتی دو نفر به هم بر میخورند ؛ باید همچون دو زنبق آبی باشند که کنار به کنار هم میسایند؛ هر یک قلب زرین خویش را نشان دهندوابرهه و آسمان در کنارشان باز بتابد. 

 نمی توانم بفهمم که چرا برخوردها همیشه دیگر گونه است: با قلبهای بسته وهراس از رنج بردن.

هر بار که با تو هستم ساعتهای پیاپی در اتاقی صحبت می کنیم .اگر می خواهیم این زمان را با هم بگذرانیم ؛ مهم اینستکه در پنهان کردن هیچ چیز نکوشیم و گلبرگهایی سراسر گشوده باشیم......

 

نظرات 2 + ارسال نظر
atena 1385/05/02 ساعت 11:50 http://www.partenon.blogsky.com

روشنای کهکشان تنهایی من است
شک ،
در من پایان می گیرد
آنگاه که لبخند می زنی به رویم
امید،
در من جان می دمد
آنگاه که
گوشی صبورمی شوی
برای گفته ها و ناگفته هایم
همپای دردها و
دریغ هایم می شوی
تا مباد از خود واپس بمانم
همتای من اگر تو
تا ابد
چله نشین شادی های
بی پایان خواهم بود
با تو
به هر چه آفتاب اقتدا می کنم
این همه نجابت
دریغ است که
در حصار حسادت من اسیر بماند
تابنده باش
آنچنانکه که بوده و هستی
نه برای من
برای همه کسانی که
برای رسیدن به امیدهاشان
به آفتابی چون تو نیاز دارند ؛
صادق و صمیمی

سلام چه زیبا گفتی از عشق گفتی از محبت گفتی از صفا گفتی و از نرسیدن به عشق گفتی و گفتی که عشق ارامش دارد عشق ناراحتی دارد عشق در وجودش اتش به خرم رویا های انسان میزند اری اگر به عشق که همان دوست داشتن است رسیدی که بعد از مدتی خاموش میگردد واگر نرسیدی آن در وجود باقی میماند و تا ابد آن را ستایش خواهی کرد و در غم اندوه ان باقی خواهی ماند و انهائی که با فکر اندیشه جلو میروند همیشه پیروز هستند چون خود را اسیر نمیکند چون همیشه در جای دیگری عشقی دیگری هست که ان را تجربه کرده ام و همیشه موفق بوده ام و شما هم میتوانی اگر خوب اندیشه کنید به امید روزهای بهتر برای عاشقانه خوب خدائی باز هم به شما سر خواهم زد اگر شما جواب زیبائی برای این فکر که گفتم داشته باشی و با گفتار خوبتان اثر گذاری انشاا... عشق خدائی http://www.mother20.persianblog.com/

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد