آی آدما چه می کنید؟

این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید ندا ها را صدا

آی آدما چه می کنید؟

این جهان کوه است و فعل ما ندا سوی ما آید ندا ها را صدا

انگیزه ای برای زیستن

ای انتظار، تا کی می پایی؟

و هنگامی که به پایان آمدی، انگیزه ای برای زیستن ما باقی خواهی ماند؟

فریاد میزدم: انتظار!

انتظار چه؟

چه چیزی می تواند رخ دهد، بی آنکه از وجود خود ما نشأت گرفته باشد؟

و چه چیزی می تواند از ما پدید آید که ما آنرا تاکنون نشناخته باشیم؟



ناتانائیل،

تنها خداست که نمی توان در انتظارش بود.

در انتظار خدا بودن، ناتانائیل، یعنی درنیافتن این که او را هم اکنون در وجود خود داری.

تمایزی میان خدا و خوشبختی قائل مشو و همه ی خوشبختی خود را در همین دم قرار ده.

نگرش تو باید در هر لحظه نو شود.


خردمند کسی است که از هرچیزی به شگفت درآید.
 

 

آندره ژید

نظرات 1 + ارسال نظر
گمنام 1391/07/30 ساعت 18:36

سلام
انه لا ییئس من روح الله الا القوم الکافرون...
همیشه خدا هست و هرگز از یادمون غافل نیست...
بی انصافیه که بغیر اون از کسی چیزی طلب کنیم.
ولی با اینحال:
آنان که به یک نظر خاک را کیمیا کنند...
آیا شود نظری سوی ما کنند؟
ایکاش زندگی اینهمه سخت که نه کاش اینهمه کثیف نبود.
موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد